Ty i ja

Dziwnieśmy z sobą zostali spojeni.
Me całe życie – to dziś tylko Ty.
Po walce, pracy, w cichym ukojeniu
Z Tobą me szczęście i słoneczne dni.

Teraz naprawdę to się prawdą stało,
Co cynik gorzko snem zwyczajnie zwie.
Któż mógł przewidzieć, co nastąpić miało
Od dnia owego, gdy ujrzałem Cię.

A przy poznaniu myśl się zaplątała
I silnym węzłem połączyła nas.
Tyś w moim sercu na zawsze została,
Jam twój na zawsze – nic nie dzieli nas.

Wypełniasz Sobą całe moje życie,
A ja – cześć Ciebie – nie istnieję sam.
W myślach i czynach i marzeń błękicie
„Moje” i „Twoje” ustępuje „nam”…

Józef Cezary Serafin – „Ty i ja”