Posłuchajcie ludzie

Posłuchajcie ludzie mojej opowieści, 
co ja wam tu śpiewam, w głowie się nie mieści.
Dnia pierwszego września roku pamiętnego
wróg napadł na Polskę z kraju sąsiedniego.

Najwięcej się zawziął na nasza Warszawę,
Warszawa, Warszawo tyś jest miasto krwawe.
Szpitale zburzone, domy popalone, 
gdzie się maja schronić ludzie poranione.

Matka szuka trupa dziecięcia swojego,
głośno wzywa Boga i przeklina wroga.
I tak nas męczyli cale trzy tygodnie,
ale Bóg pokaże ciężko taką zbrodnie

Co ja wam tu śpiewam, w głowie się nie mieści. 
Teraz będzie koniec mojej opowieści. 
Posłuchajcie ludzie z nami laska boża, 
odbuduję Polskę od gór aż do morza.

Stanisław Grzesiuk – „Posłuchajcie ludzie”