Obozy koncentracyjne i zagłady. Niemieckie fabryki śmierci [drastyczne zdjęcia!]

Dachau, Sachsenhausen, Buchenwald, Mauthausen, Oświęcim, Majdanek, Treblinka, Stutthof, Bełżec – to tylko niektóre miejsca, w których dniem i nocą pracowały nazistowskie fabryki śmierci – niemieckie obozy koncentracyjne i zagłady. Po dojściu do władzy Hitler wytoczył walkę swoim przeciwnikom, Żydom, ludności niearyjskiej zamieszkującej III Rzeszę oraz ziemie zajęte podczas II wojny światowej. Już przed drugą wojna światową na terenie III Rzeszy tworzono tzw. miejsca odosobnień dla ludzi, którzy zagrażali ówczesnemu faszystowskiemu systemowi, które później przekształcono na obozy koncentracyjne. Po najeździe Niemiec na Polskę  rozpoczęła się kolejna fala organizowania obozów koncentracyjnych, a także ośrodków masowej zagłady. Jako pierwszy powstał we wrześniu 1939 r. w Stutthofie (Sztutowie) obóz dla jeńców cywilnych z Pomorza, przekształcony w 1942 r. na obóz koncentracyjny. W maju 1940 r. utworzono największy obóz zagłady – Auschwitz-Birkenau, w lipcu obóz w Gross Rosen (Rogoźnica k. Wrocławia), zaś w październiku 1941 r. przystąpiono do budowy obozu na Majdanku. W tym samym roku powstały jeszcze obozy zagłady w Chełmnie n. Nerem i w Bełżcu a w 1942 r. w Sobiborze i w Treblince oraz obozy pracy w Płaszowie k. Krakowa, który 1 stycznia 1944 r przekształcono w obóz koncentracyjny. Niewyobrażalnie ciężkie warunki egzystencji w obozach, katorżnicza praca, znęcanie się fizyczne i psychiczne nad więźniami,  epidemie, głodowe racje żywnościowe, masowe egzekucje – to główne przyczyny masowego ludobójstwa dokonanego przez hitlerowskie Niemcy w czasie 2 wojny światowej.

Polecamy bezpłatne konto Bank PeKao!

UWAGA! Drastyczne zdjęcia