Kaplica grobowa rodziny Scipio del Campo w Łopuszce Wielkiej

Wzniesiona w stylu neogotyckim kaplica grobowa rodu hrabiów Scipio del Campo, z końcem XIX w. według projektu Karola Stryjeńskiego. Wybudował ją dokładnie w 1893 roku hrabia Karol Scipio del Campo dla swojego synka, który zachorował śmiertelnie na ospę. We wnętrzu tej kaplicy pochowano również innych członków rodu. Scipionowie del Campo przybyli do Polski w czasach króla Zygmunta Starego a więc w XVI stuleciu.  Wraz z małżonką króla – Boną Sforza – do Rzeczypospolitej przybył Piotr Scipio del Campo – marszałek dworu włoskiej królowej. Źródła podają, że przyjacielem architekta – projektanta kaplicy grobowej (należał do Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie) – był inż. hr. Roman Scipio del Campo, który odkrył na tutejszym terenie jedyne w Europie Wschodniej pokłady alabastru i został budowniczym kopalni. Wydobywany tutaj alabaster wykorzystywany był m.in. do renowacji stiuków w Katedrze Wawelskiej. W czasie II wojny światowej kopalnia była zalana wodą, uruchomiono ją ponownie w 1945 r. Miejscowe pokłady alabastru są największymi w Europie, kopalnia jest obecnie nieeksploatowana.

Kaplica jest obecnie użytkowana przez Parafię Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Łopuszce Wielkiej. Obiekt godny uwagi!

Lokalizacja: Łopuszka Wielka, powiat przeworski, gmina Kańczuga