Apel 95 Deputowanych do Parlamentu Ukrainy ws. potępienia nacjonal-faszystowskich organizacji ukraińskich

Apel 95 Deputowanych do Parlamentu Ukrainy
do narodów, parlamentarzystów i rządów: Ukrainy, Białorusi, Izraela, Polski, Rosji, Słowacji i Jugosławii!

My, deputowani do Rady Najwyższej Ukrainy, zwracamy się do narodów, parlamentarzystów, rządów i do wszystkich patriotycznych oraz społecznych organizacji Ukrainy, Białorusi, Izraela, Polski, Rosji, Słowacji i Jugosławii, aby wyraźnie uświadomiły sobie groźbę nacjonal-faszyzmu, jaka zawisła nad Ukrainą. Zwracamy się do tych wszystkich, którzy nie są w stanie zapomnieć setek tysięcy niewinnych ofiar, zamęczonych przez członków zbrodniczej Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów (OUN) oraz jej formacji wojskowych, przede wszystkim Ukraińskiej Powstańczej Armii (UPA). Organizacyjna oraz ideologiczna działalność i praktyka tych formacji daje pełną podstawę do zakwalifikowania ich jako ukraińskiej odmiany faszyzmu. Zwracamy się do tych wszystkich, którzy nie chcą odrodzenia i umocnienia na Ukrainie nacjonal – faszystowskich organizacji, które nie odżegnały się od swych krwawych poprzedników. Podnoszą do rangi bohaterstwa ich straszne zbrodnie, wyznają ideologię oraz praktykę „integralnego nacjonalizmu”, tworzą szturmowe oddziały i rwą się do władzy.

Dokumenty programowe OUN-UPA – poczynając od postanowień Pierwszego Kongresu Ukraińskich Nacjonalistów (1929 r.), liczne materiały archiwalne, wyroki sądowe oraz zeznania tych, którzy byli świadkami zbrodniczej działalności OUN-UPA, 14-tej dywizji piechoty SS-Galizien, batalionów „Roland” i „Nachtigali”, liczne badania naukowców różnych krajów, w zupełności potwierdzają zbrodniczą i faszystowską ich działalność. Na sumieniu OUN-UPA, które uzurpowały sobie prawo występowania w imieniu narodu ukraińskiego, leżą setki tysięcy wymordowanej ludności cywilnej różnych krajów i narodowości, w tym też Ukraińców. Tak oto, tylko na Wołyniu i w Halicji, formacje te w bestialski sposób zamordowały co najmniej 100 tysięcy cywilnej ludności za to tylko, że byli Polakami. Ukraińscy nacjonaliści brali aktywny udział w zbrodniach faszystowskiego reżimu okupacyjnego. To na ich sumieniu leżą morderstwa masowe na cywilnej ludności. Znamy skądinąd Babi Jar i Chatyń (nie mylić z Katyniem – przyp. tłumacza), krwawe tłumienie powstań antyfaszystowskich narodów Białorusi, Polski, Słowacji i Jugosławii.

Nawet po haniebnej klęsce w latach II wojny światowej nacjonalizm ukraiński prowadził swoją straszną działalność na ukraińskiej ziemi. To na rękach oprawców zastygła krew setek tysięcy lekarzy, nauczycieli, agronomów oraz innych fachowców, przybyłych na Zachodnią Ukrainę celem odbudowania zrujnowanego przez wojnę życia gospodarczego i podniesienia tego regionu z wiekowej biedy i ciemnoty. To ukraińskie nacjonalistyczne bandy latami terroryzowały ludność cywilną, przelewając krew. Ich zbrodnie wywołują uzasadnione potępienie ze strony naszego narodu. Mało tego, zbrodnie te kwalifikują się jako – potępiane przez społeczność międzynarodową – ludobójstwo.

Działalność szeregu zmilitaryzowanych formacji tego ruchu podchodzi pod pojęcie zbrodniczych organizacji w rozumieniu Międzynarodowego Trybunału w Norymberdze. Jednakże, wbrew prawdzie historycznej, wbrew prawu międzynarodowemu oraz prawu szeregu krajów, współcześni następcy nacjonalistów ukraińskich, wykorzystując sprzyjające do tego warunki, prowadzą masową kampanię, skierowaną na rehabilitację OUN-UPA. Kreują ich członków na bohaterów, żądają zrównania wojaków zbrodniczych formacji nacjonalistycznych z żołnierzami, którzy walczyli w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej przeciwko faszyzmowi. W wielu miastach, szczególnie na terytorium zachodnich obwodów, nadaje się ulicom i placom imiona złej sławy nacjonalistycznych zbrodniarzy. Stawia się na ich cześć pomniki, tablice pamiątkowe, otwierane są muzealne kompleksy. Z okazji haniebnych dat urządzane są uroczystości itp.

Współcześnie działające koła nacjonalistyczne nie odżegnały się od tak zwanej „idei soborowości Ukrainy, która była i nadal pozostaje kamieniem węgielnym ich politycznych programów. Właśnie dlatego w agresywnej formie są formułowane pretensje terytorialne pod adresem państw sąsiadujących z Ukrainą: Białorusi, Polski, Rosji, co nie tylko jest sprzeczne z Aktem Końcowym układu w Helsinkach, ale też może być przyczyną destabilizacji w Europie Wschodniej. Idei „soborowości” usiłuje się w dobie obecnej nadać charakter prawny.

Wytworzona na Ukrainie – pod presją dążących do rewanżu sił nacjonalistycznych – sytuacja prowadzi do głębokiej polaryzacji społeczeństwa, rozbratu i nieufności wśród ludzi. Tym bardziej, że nacjonalizm ukraiński rości pretensje do jakiegoś szczególnego statusu, usiłuje zmonopolizować wiekową walkę narodu ukraińskiego o niepodległość. Bez ostatecznego uregulowania całego szeregu ostrych problemów, bez wyważonej oceny działalności OUN i UPA, szczególnie tej z okresu II wojny światowej i po jej zakończeniu, bez wyraźnego stanowiska wobec działalności neonacjonalistów, których wyrazicielami są niektóre prawicowe organizacje polityczne na Ukrainie, niemożliwe będzie osiągnięcie spokoju i zgody w społeczeństwie. Problem ten wychodzi poza granice jednego państwa, nabiera międzynarodowego charakteru. Zwracając się do narodów, parlamentarzystów, rządów i politycznych oraz społecznych organizacji krajów, których obywatele najbardziej ucierpieli na skutek krwawych zbrodni OUN-UPA, proponujemy utworzenie Międzynarodowej Komisji spośród obiektywnych fachowców (historyków, prawników) celem opracowania istniejącego materiału dowodowego oraz wniosków prawnopolitycznych co do działalności OUN-UPA podczas II wojny światowej i po jej zakończeniu, a następnie przekazania ich Trybunałowi Międzynarodowemu.

Praca w tym kierunku jest niezbędna właśnie teraz – w warunkach pogłębiania się niestabilności w społeczeństwie ukraińskim, orientacji określonych sił politycznych w kierunku bezpośredniego stosowania gwałtu oraz politycznego ekstremizmu. Niedostrzeganie wzrostu niebezpieczeństwa ze strony nacjonal-faszyzmu stanowi zbrodnię zarówno wobec pamięci okresu minionego, jak i wobec przyszłości. Nad światem zawisł złowieszczy cień faszyzmu. Tylko zespolone wysiłki tych państw i narodów, które kroczą drogą wolności, demokracji i prawdy historycznej, gwarantują postępowy rozwój społeczeństwa, mogą zapobiec niebezpieczeństwu grożącemu dalszemu istnieniu ludzkości.

Zwracamy się do państw i narodów, aby nie ignorowały niebezpieczeństwa. Zwracamy się o utworzenie Międzynarodowej Komisji; jej decyzje mogłyby powstrzymać rozwój nacjonal-faszyzmu, który w dobie obecnej podnosi na Ukrainie głowę.

Kijów, sierpień 1996

Deputowani do Parlamentu Ukrainy:
(następuje 95 podpisów)